۹۹ درصد هندوها و سیک‌های افغانستان، کشورشان را ترک کرده‌اند
مؤسسه تحقیقاتی و مطالعاتی پرسش، می‌گوید که بخش اعظم خانواده‌های هندو و سیک از مشکلات اقتصادی رنج می‌برند. بر اساس یافته‌های این نهاد، حدود ۹۰ درصد این شهروندان از طریق دکان‌های عطاری کسب درآمد می‌کنند. هم‌چنین حدود ۹۰ درصد از این شهروندان گفته‌اند که برای دریافت کار به ادارات مراجعه نکرده و دلیل اصلی آنان در خودداری از مراجعه به ادارات، بی‌سوادی و برخوردهای تبعیض‌آمیز خوانده شده است.
یک تحقیق تازه نشان می‌دهد که شمار شهروندان هندو و سیکِ افغانستان به شکل بی‌‌پیشینه‌ای روبه کاهش است و تعداد این اقلیت قومی و مذهبی از ۲۲۰ هزار تن در سال ۱۹۸۰ میلادی، اکنون به حدود ۷۰۰ نفر کاهش یافته است که این رقم، کاهشی بالاتر از ۹۹ درصد را نشان می‌دهد.
این تحقیق تازه تحت نام سروی هندوها و سیک‌های افغانستان توسط مؤسسه‌ی تحقیقاتی و مطالعاتی پرسش انجام شده است. این تحقیق نشان می‌دهد که هندوها و سیک‌ها به دلیل مشکلاتی، چون تهدیدهای امنیتی، اعمال برخوردهای تبعیض‌آمیز، دسترسی نداشتن به فرصت‌های اقتصادی و آموزشی، غصب جایدادهای‌شان و هم‌چنین فشار برای تغییر دین و اعمال محدودیت‌ها بر اجرای مراسم دینی و مذهبی‌‌شان، کشورشان را ترک کرده و به کشورهای دیگر از جمله هند، پاکستان و شماری از کشورهای غربی از قبیل کانادا و انگلستان پناهنده شده‌اند.
بر اساس این گزارش شهروندان هندو و سیک افغانستان، قبل از سال ۱۹۹۰ در بیش‌تر ولایت‌ها بودوباش داشتند، اما پس از این سال، که تقریباً با آغاز جنگ‌های میان‌‌گروهی هم‌زمان است، مهاجرت این شهروندان اقلیت از ولایت‌ها آغاز شد.
این تحقیق نشان می‌دهد که همین اکنون حدود ۷۰۰ نفر از شهروندان هندو و سیک در ولایت‌های کابل، غزنی و ننگرهار بودوباش دارند. حضور این شهروندان در ولایت‌های دیگر که تا پیش از سال ۱۹۹۰ بودوباش داشتند، تقریباً به صفر رسیده است.
احسان شایگان رییس مؤسسه تحقیقاتی و مطالعاتی پرسش، روز چهارشنبه، چهارم ثور در صحبت با افغان رادیو گفت که کاهش و مهاجرت هندوها و سیک‌های افغانستان به عنوان یک چالش اجتماعی برای حکومت و جامعه مدنی حساب می‌شود.
آقای شایگان افزود: «دولت در ارتباط به حفظ حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی که در سطح بین‌المللی دارد، ناکام شده است.» او هم‌چنان گفت که اماکن تاریخی و مذهبی این اقلیت مذهبی باید از سوی دولت حفظ شود.
رییس مؤسسه تحقیقاتی و مطالعاتی پرسش مهاجرت این بخشی از شهروندان پس از سال ۱۹۹۰ میلادی را نگران‌کننده دانست و گفت که کاهش تعداد شهروندان هندو و سیک، شدت بیش‌تری گرفته است.
در این تحقیق، مؤسسه تحقیقاتی و مطالعاتی پرسش با بیش از ۲۲۰ تن از شهروندان هندو و سیک گفت‌و‌گو کرده است. بیش‌تر گفت‌وگوکننده‌گان به پرسش گفته‌اند هر گاه فرصتی مساعد شود افغانستان را ترک می‌کنند. نزدیک به ۶۱ درصد این شهروندان گفته‌اند که در صورت مساعد شدن زمینه، افغانستان را ترک می‌کنند. نزدیک به ۶۸ درصد از این شهروندان حملات انتحاری، ۳۱ درصد بی‌کاری و ۱۹.۶ درصد هم بی‌سوادی و دسترسی نداشتن به آموزش و پرورش را دلیل اصلی ترک افغانستان دانسته‌اند. در این میان، تنها حدود ۴۰ درصد از شهروندان هندو و سیک گفته‌اند در صورتی که شرایط افغانستان بهبود بیاید، فرصت‌های کاری برای‌شان مساعد گردد و تبعیض علیه‌شان صورت نگیرد، افغانستان را ترک نخواهند کرد. آنان گفته‌اند بیش‌تر تمایل دارند تا به کشورهایی مهاجرت کنند که در آن‌جا همین اکنون برخی از وابسته‌گان‌شان زنده‌گی دارند. پاکستان، هند، کانادا و انگلستان از جمله کشورهایی‌اند که شهروندان هندو و سیک افغانستان برای سکونت‌شان در نظر دارند.
هم‌چنین بیش از ۸۱ درصد شهروندان هندو و سیک گفته‌اند که افغانستان در مسیر درستی در حرکت نیست و تنها ۱۳ درصد گفته که این کشور در مسیر درست به پیش می‌رود. این شهروندان تهدیدهای امنیتی، بی‌کاری، دسترسی نداشتن به مراکز آموزشی و تحصیلی و هم‌چنین ساختار قدرت سیاسی را به عنوان مشکلات اصلی‌شان بیان کرده‌اند. نزدیک به ۹۷ درصد این شهروندان از ناامنی، بیش‌تر از ۶۷ درصد از بی‌سوادی و دسترسی نداشتن به آموزش و پرورش و ۴۶ درصد از بی‌کاری شکایت کرده‌اند. در این تحقیق آمده است: «تهدیدات امنیتی برای شهروندان هندو و سیک در مقایسه با دیگر شهروندان کشور بیش‌تر است. هرچند شهروندان هندو و سیک افغانستان در شهرهای بزرگ زنده‌گی می‌کنند، تقریباً تمام پاسخ‌دهنده‌گان یعنی ۹۶.۸ درصد اظهار کرده‌اند که همیشه یا بیش‌تر اوقات نسبت به مصونیت خودشان و خانواده‌های‌شان احساس ترس دارند.
مؤسسه تحقیقاتی و مطالعاتی پرسش، می‌گوید که بخش اعظم خانواده‌های هندو و سیک از مشکلات اقتصادی رنج می‌برند. بر اساس یافته‌های این نهاد، حدود ۹۰ درصد این شهروندان از طریق دکان‌های عطاری کسب درآمد می‌کنند.
هم‌چنین حدود ۹۰ درصد از این شهروندان گفته‌اند که برای دریافت کار به ادارات مراجعه نکرده و دلیل اصلی آنان در خودداری از مراجعه به ادارات، بی‌سوادی و برخوردهای تبعیض‌آمیز خوانده شده است. شهروندان هندو و سیک گفته‌اند که بخش اعظم از فرزندان آنان به دلیل دسترسی نداشتن‌شان به آموزش و پرورش، بی‌سواد هستند و از همین رو، مهارت انجام کار در ادارات را ندارند.
با این حال، مؤسسه تحقیقاتی و مطالعاتی پرسش از حکومت و جامع مدنی خواست که برای تامین حقوق سیک‌ها و هندوها در کشور تلاش کنند.
